назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова станчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
станчэ́нне мн. станчэ́нні |
Родны каго? чаго? |
станчэ́ння мн. станчэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
станчэ́нню мн. станчэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
станчэ́нне мн. станчэ́нні |
Творны кім? чым? |
станчэ́ннем мн. станчэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
станчэ́нні мн. станчэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не рыба, што ў рацэ, а рыба, што ў руцэ.
— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.
stančennie — беларуская лацінка
Слова станчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік станчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове стапа + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› станчы́цца (9)
(15) светазаканчэ́нне ‹
› станчы́ць (8)
(9) сканчэ́нне ‹
› станчэ́лы (8)
(10) патанчэ́нне ‹
› станчэ́ць (8)
(10) вытанчэ́нне ‹
› ста́нькаўскі (11)
(9) брынчэ́нне ‹
› станянё́шыць (11)
(9) свянчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.