ў
і
закаркавальны — прыметнік закаркава́ны — прыметнік
канцэпт

закаркаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова закаркаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
закаркава́нне

мн.  закаркава́нні
Родны
каго? чаго?
закаркава́ння

мн.  закаркава́нняў
Давальны
каму? чаму?
закаркава́нню

мн.  закаркава́нням
Вінавальны
каго? што?
закаркава́нне

мн.  закаркава́нні
Творны
кім? чым?
закаркава́ннем

мн.  закаркава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
закаркава́нні

мн.  закаркава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не злуйся вельмі: кроў папсуеш.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

Як кажа ў такіх выпадках мой псіхолаг:
Ды пайшлі яны ў сраку ўсе. Выблядкі клятыя.


zakarkavannie — беларуская лацінка

Слова закаркаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік закаркаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове закаркоўванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


закаржэ́ць (9)

(10) шапкава́нне

закаркава́льна (13)

(10) варкава́нне

закаркавальны (13)

(10) каркаванне

закаркава́ны (11)

(11) скаркава́нне

закаркава́ны (11)

(10) паркава́нне

закаркава́цца (12)

(10) чаркава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пад ложкам рэкурсія