назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова закаркаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
закаркава́нне мн. закаркава́нні |
Родны каго? чаго? |
закаркава́ння мн. закаркава́нняў |
Давальны каму? чаму? |
закаркава́нню мн. закаркава́нням |
Вінавальны каго? што? |
закаркава́нне мн. закаркава́нні |
Творны кім? чым? |
закаркава́ннем мн. закаркава́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
закаркава́нні мн. закаркава́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не злуйся вельмі: кроў папсуеш.
Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)Як кажа ў такіх выпадках мой псіхолаг:
Ды пайшлі яны ў сраку ўсе. Выблядкі клятыя.
zakarkavannie — беларуская лацінка
Слова закаркаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік закаркаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове закаркоўванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› закаржэ́ць (9)
(10) шапкава́нне ‹
› закаркава́льна (13)
(10) варкава́нне ‹
› закаркавальны (13)
(10) каркаванне ‹
› закаркава́ны (11)
(11) скаркава́нне ‹
› закаркава́ны (11)
(10) паркава́нне ‹
› закаркава́цца (12)
(10) чаркава́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.