назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова замарожанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
замаро́жанне мн. замаро́жанні |
Родны каго? чаго? |
замаро́жання мн. замаро́жанняў |
Давальны каму? чаму? |
замаро́жанню мн. замаро́жанням |
Вінавальны каго? што? |
замаро́жанне мн. замаро́жанні |
Творны кім? чым? |
замаро́жаннем мн. замаро́жаннямі |
Месны у кім? у чым? |
замаро́жанні мн. замаро́жаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца
— Дзякуй, але рэлакацыя мяне не цікавіць.
— А рэінкарнацыя?
zamarožannie — беларуская лацінка
Слова замарожанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік замарожанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове замарожвальнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› замарко́чвацца (13)
(10) хандо́жанне ‹
› замармытацца (12)
(8) мно́жанне ‹
› замармыта́ць (11)
(10) тваро́жанне ‹
› замаро́жаны (10)
(11) памаро́жанне ‹
› замаро́жаны (10)
(11) абмаро́жанне ‹
› замаро́жвальнік (14)
(11) адмаро́жанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.