ў
і
замармыта́ць — дзеяслоў замаро́жаны — прыметнік
канцэпт

замарожанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова замарожанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
замаро́жанне

мн.  замаро́жанні
Родны
каго? чаго?
замаро́жання

мн.  замаро́жанняў
Давальны
каму? чаму?
замаро́жанню

мн.  замаро́жанням
Вінавальны
каго? што?
замаро́жанне

мн.  замаро́жанні
Творны
кім? чым?
замаро́жаннем

мн.  замаро́жаннямі
Месны
у кім? у чым?
замаро́жанні

мн.  замаро́жаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца


— Дзякуй, але рэлакацыя мяне не цікавіць.
— А рэінкарнацыя?


zamarožannie — беларуская лацінка

Слова замарожанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік замарожанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове замарожвальнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


замарко́чвацца (13)

(10) хандо́жанне

замармытацца (12)

(8) мно́жанне

замармыта́ць (11)

(10) тваро́жанне

замаро́жаны (10)

(11) памаро́жанне

замаро́жаны (10)

(11) абмаро́жанне

замаро́жвальнік (14)

(11) адмаро́жанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тутэйшы