ў
і
замно́га — прыслоўе замо́віцца — дзеяслоў
канцэпт

замова

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова замова
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 замо́ва

мн.  замо́вы
Родны
каго? чаго?		 замо́вы

мн.  замо́ў
Давальны
каму? чаму?		 замо́ве

мн.  замо́вам
Вінавальны
каго? што?		 замо́ву

мн.  замо́вы
Творны
кім? чым?		 замо́вай, замо́ваю

мн.  замо́вамі
Месны
у кім? у чым?		 замо́ве

мн.  замо́вах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абы здароўе, а жыццё будзе.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

— Ты ведаеш загавор ад зубоў?
— Не.
— Гаўно ты, а не стаматолаг.

загавор — тое, што і замова

zamova — беларуская лацінка

Слова замова (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік замова — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове заможнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› замлява́ць (9)

(6) дамо́ва ‹

› замля́віць (9)

(9) субдамо́ва ‹

› замно́га (7)

(10) спецдамо́ва ‹

› замо́віцца (9)

(11) дзяржзамо́ва ‹

› замо́віць (8)

(10) спецзамо́ва ‹

› замо́днічаць (11)

(6) намо́ва ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на ногцікі схадзіла