назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адрастанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
адраста́нне мн. адраста́нні |
| Родны каго? чаго? |
адраста́ння мн. адраста́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
адраста́нню мн. адраста́нням |
| Вінавальны каго? што? |
адраста́нне мн. адраста́нні |
| Творны кім? чым? |
адраста́ннем мн. адраста́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
адраста́нні мн. адраста́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
нарадзіцца пад шчаслівай зоркай — тое, што і нарадзіцца ў сарочцы
нарадзіцца ў сарочцы — тое, што і нарадзіцца пад шчаслівай зоркай
— Скажыце, калі я пайду па гэтай вуліцы, там будзе вакзал?
— Ведаеце, ён там будзе, нават калі вы туды не пойдзеце.
adrastannie — беларуская лацінка
Слова адрастанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адрастанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адратаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› а́драсна-по́шукавы (16)
(11) прараста́нне ‹
› а́драснасць (10)
(13) непрараста́нне ‹
› а́драсны (7)
(10) абраста́нне ‹
› адраста́ць (9)
(11) надраста́нне ‹
› адрасці́ (7)
(11) падраста́нне ‹
› адрасці́ць (9)
(9) зраста́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.