ў
і
адро́знасць — назоўнік адро́знены — дзеепрыметнік
канцэпт

адрозненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова адрозненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 адро́зненне

мн.  адро́зненні
Родны
каго? чаго?		 адро́знення

мн.  адро́зненняў
Давальны
каму? чаму?		 адро́зненню

мн.  адро́зненням
Вінавальны
каго? што?		 адро́зненне

мн.  адро́зненні
Творны
кім? чым?		 адро́зненнем

мн.  адро́зненнямі
Месны
у кім? у чым?		 адро́зненні

мн.  адро́зненнях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

непісьменна:
самы лепшы, прыгажэйшы горад, гэтая цукерка смачней

ступені параўнання якасных прыметнікаў

Калі і браць прыклад, то з Караткевіча.
Караткевіч:
Праз хвіліну я быў таксама нападпітку.


adrozniennie — беларуская лацінка

Слова адрозненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік адрозненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове адрозніванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› адро́зна (7)

(9) спазне́нне ‹

› адро́зна (7)

(10) аслізне́нне ‹

› адро́знасць (10)

(10) паро́зненне ‹

› адро́знены (9)

(11) разро́зненне ‹

› адро́знівальны (13)

(9) тры́зненне ‹

› адро́зніванне (12)

(12) паўтры́зненне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

макарона не варыцца

у беларускай мове няма слова МАКАРОНЫ (у мн. ліку)