ў
і
запаўзціся — дзеяслоў запаўні́цель — назоўнік
канцэпт

запаўненне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова запаўненне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 запаўне́нне

мн.  запаўне́нні
Родны
каго? чаго?		 запаўне́ння

мн.  запаўне́нняў
Давальны
каму? чаму?		 запаўне́нню

мн.  запаўне́нням
Вінавальны
каго? што?		 запаўне́нне

мн.  запаўне́нні
Творны
кім? чым?		 запаўне́ннем

мн.  запаўне́ннямі
Месны
у кім? у чым?		 запаўне́нні

мн.  запаўне́ннях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

#ляждыляжы
павешу сабе такі плакат над ложкам, каб бачыць пасля сну

ляж ды ляжы
vs
ляжы ды трохі рабі

zapaŭniennie — беларуская лацінка

Слова запаўненне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік запаўненне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове запаўніцель + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› запаўза́ць (9)

(10) памутне́нне ‹

› запаўзці́ (8)

(10) прылуне́нне ‹

› запаўзціся (10)

(10) дапаўне́нне ‹

› запаўні́цель (11)

(14) аўтазапаўне́нне ‹

› запаўня́льнасць (14)

(12) незапаўненне ‹

› запаўня́льнік (12)

(10) напаўне́нне ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабака не кусае