назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова засмечванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
засме́чванне мн. засме́чванні |
| Родны каго? чаго? |
засме́чвання мн. засме́чванняў |
| Давальны каму? чаму? |
засме́чванню мн. засме́чванням |
| Вінавальны каго? што? |
засме́чванне мн. засме́чванні |
| Творны кім? чым? |
засме́чваннем мн. засме́чваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
засме́чванні мн. засме́чваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не той наперадзе, што абагнаў, а той наперадзе, што за сабою цягне.
Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.
мованацыкі: з філіжанкі!zasmiečvannie — беларуская лацінка
Слова засмечванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік засмечванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове засмокт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› засме́чаны (9)
(14) самавыле́чванне ‹
› засме́чаны (9)
(12) пераме́чванне ‹
› засме́чвальнік (13)
(13) апрадме́чванне ‹
› засме́чвацца (11)
(11) насме́чванне ‹
› засме́чваць (10)
(11) аняме́чванне ‹
› засмо́кт (7)
(12) абняме́чванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.