ў
і
насме́чаны — дзеепрыметнік насме́чвацца — дзеяслоў
канцэпт

насмечванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова насмечванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
насме́чванне

мн. 
Родны
каго? чаго?
насме́чвання

мн. 
Давальны
каму? чаму?
насме́чванню

мн. 
Вінавальны
каго? што?
насме́чванне

мн. 
Творны
кім? чым?
насме́чваннем

мн. 
Месны
у кім? у чым?
насме́чванні

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто пытае, той не блудзіць, хто шукае, той знаходзіць.
Не шукаючы, не знойдзеш = Шукай, дык знойдзеш.
Пашукай, як трэба, і знойдзеш, што трэба.


Ганны ў Беларусі мяняюць транслітарацыю з Hanna на Anna, бо так жа правільна. Але потым на захадзе яны падпісваюцца як Hanna, бо гэта ж па-англійску.


nasmiečvannie — беларуская лацінка

Слова насмечванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік насмечванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове насмешачка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


насме́ціць (9)

(12) пераме́чванне

насме́чаны (9)

(13) апрадме́чванне

насме́чаны (9)

(11) засме́чванне

насме́чвацца (11)

(11) аняме́чванне

насме́чваць (10)

(12) абняме́чванне

насме́шачка (10)

(12) прыгне́чванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

крыніца маладосці