Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

заты́чка і за́тычка, -і, ДМ -чцы; Родны склон мн. -чак; жаночы род
  Тое, чым затыкаюць што-н. Гумно было адамкнёна, а ў прабоі тырчала звычайная драўляная затычка, прывязаная да прабоя канаплянаю вяровачкай. ← Уладзімір Дамашэвіч. Раз-пораз Карней Адамавіч адкрываў затычку ў сцяне і праз шчылінку пазіраў на дарогу. ← Хведар Жычка. // пераноснае значэнне Пра таго, кім часта замяняюць, падмяняюць каго-н. — Калі выбралі мяне старшынёю, дык і слухайцеся, а не хочаце — скідайце, — гаварыў Тамаш. — А толькі я затычкай не буду. ← Ілья Гурскі.
  •••
  Ад усіх дзірак (бочак) затычка — пра чалавека, які любіць умешвацца не ў свае справы.
  Затычка ад пустой бочкі — пра непатрэбнага, лішняга чалавека.

❌

затычка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова затычка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	заты́чка мн. заты́чкі
Родны каго? чаго?	заты́чкі мн. заты́чак
Давальны каму? чаму?	заты́чцы мн. заты́чкам
Вінавальны каго? што?	заты́чку мн. заты́чкі
Творны кім? чым?	заты́чкай, заты́чкаю мн. заты́чкамі
Месны у кім? у чым?	заты́чцы мн. заты́чках
Клічная форма	— мн. —

Ведаеце, у чым праблема з фруктамі? Яны нестабільныя. Адны яблыкі смачныя, другія нясмачныя. Адны апельсіны салодкія, другія кіслыя. А ведаеце, што заўжды стабільна смачнае? Чыпсы.

аж нос упры́сядкі

Слова затычка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік затычка — у родным, давальным, творным і месным склоне

затычка

Навігатар

Мемчыкі