назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адурэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адурэ́нне мн. адурэ́нні |
Родны каго? чаго? |
адурэ́ння мн. адурэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
адурэ́нню мн. адурэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
адурэ́нне мн. адурэ́нні |
Творны кім? чым? |
адурэ́ннем мн. адурэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
адурэ́нні мн. адурэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
Не люблю кідаць справы на палове шляху, таму кідаю іх з самага пачатку.
adurennie — беларуская лацінка
Слова адурэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адурэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адутлаватасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адурэ́ласць (10)
(13) біяразбурэ́нне ‹
› адурэ́лы (7)
(9) узбурэ́нне ‹
› адурэ́лы (7)
(7) дурэ́нне ‹
› адурэ́ць (7)
(8) здурэ́нне ‹
› адусю́ль (7)
(7) курэ́нне ‹
› адутлава́тасць (13)
(12) смалакурэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.