назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова змаўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
змаўле́нне мн. змаўле́нні |
Родны каго? чаго? |
змаўле́ння мн. змаўле́нняў |
Давальны каму? чаму? |
змаўле́нню мн. змаўле́нням |
Вінавальны каго? што? |
змаўле́нне мн. змаўле́нні |
Творны кім? чым? |
змаўле́ннем мн. змаўле́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
змаўле́нні мн. змаўле́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
Калі жонка вас цалкам задавальняе і робіць абсалютна шчаслівым, то якая розніца, чыя гэта жонка.
zmaŭliennie — беларуская лацінка
Слова змаўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік змаўленне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове змаўчанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зматыкава́ць (11)
(14) самаадмаўле́нне ‹
› змаўкацца (9)
(11) падмаўле́нне ‹
› змаўка́ць (8)
(10) немаўле́нне ‹
› змаўля́цца (9)
(11) размаўленне ‹
› змаўля́ць (8)
(9) умаўле́нне ‹
› змаўчанне (9)
(11) абумаўленне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.