ў
і
зубаска́ліць — дзеяслоў зубаска́льскі — прыметнік
канцэпт

зубаскалка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова зубаскалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зубаска́лка

мн.  зубаска́лкі
Родны
каго? чаго?
зубаска́лкі

мн.  зубаска́лак
Давальны
каму? чаму?
зубаска́лцы

мн.  зубаска́лкам
Вінавальны
каго? што?
зубаска́лку

мн.  зубаска́лак
Творны
кім? чым?
зубаска́лкай, зубаска́лкаю

мн.  зубаска́лкамі
Месны
у кім? у чым?
зубаска́лцы

мн.  зубаска́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.


— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.


zubaskalka — беларуская лацінка

Слова зубаскалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зубаскалка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зубаскальства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зубарэ́зчык (10)

(8) гу́ркалка

зубаска́л (8)

(8) ту́ркалка

зубаска́ліць (11)

(6) ска́лка

зубаска́льскі (12)

(8) фіска́лка

зубаска́льства (13)

(8) ціскалка

зубаскрыша́льны (14)

(10) выціскалка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прыгожая ўсмешка