назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зубаскалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зубаска́лка мн. зубаска́лкі |
Родны каго? чаго? |
зубаска́лкі мн. зубаска́лак |
Давальны каму? чаму? |
зубаска́лцы мн. зубаска́лкам |
Вінавальны каго? што? |
зубаска́лку мн. зубаска́лак |
Творны кім? чым? |
зубаска́лкай, зубаска́лкаю мн. зубаска́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
зубаска́лцы мн. зубаска́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
цаца-цаца, ды ў кішэнь — пра таго, хто не праміне ўзяць чужое, прысвоіць што-н.
— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.
zubaskalka — беларуская лацінка
Слова зубаскалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубаскалка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубаскальства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зубарэ́зчык (10)
(8) гу́ркалка ‹
› зубаска́л (8)
(8) ту́ркалка ‹
› зубаска́ліць (11)
(6) ска́лка ‹
› зубаска́льскі (12)
(8) фіска́лка ‹
› зубаска́льства (13)
(8) ціскалка ‹
› зубаскрыша́льны (14)
(10) выціскалка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.