ў
і
зуба́тавец — назоўнік зуба́таўшчына — назоўнік
канцэпт

зубатасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова зубатасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зуба́тасць

мн.  зуба́тасці
Родны
каго? чаго?
зуба́тасці

мн.  зуба́тасцяў, зуба́тасцей
Давальны
каму? чаму?
зуба́тасці

мн.  зуба́тасцям
Вінавальны
каго? што?
зуба́тасць

мн.  зуба́тасці
Творны
кім? чым?
зуба́тасцю

мн.  зуба́тасцямі
Месны
у кім? у чым?
зуба́тасці

мн.  зуба́тасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыпаць бісер (перлы) перад свіннямі

дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. таму, хто не здольны або не хоча зразумець гэта

— Тата, што такое некампетэнтнасць і абыякавасць?
— Я не ведаю, мне да лямпачкі.


zubatasć — беларуская лацінка

Слова зубатасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зубатасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зубатаўшчына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зуба́сцік (8)

(11) караба́тасць

зуба́сцік (8)

(10) гарба́тасць

зуба́тавец (9)

(11) шчарба́тасць

зуба́таўшчына (12)

(9) чуба́тасць

зуба́тка (7)

(9) цыба́тасць

зуба́ты (6)

(11) рабава́тасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

памый мяне