назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зубішча
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
зубі́шча мн. зубі́шчы |
Родны каго? чаго? |
зубі́шча мн. зубі́шчаў, зубі́шч |
Давальны каму? чаму? |
зубі́шчу мн. зубі́шчам |
Вінавальны каго? што? |
зубі́шча мн. зубі́шчы |
Творны кім? чым? |
зубі́шчам мн. зубі́шчамі |
Месны у кім? у чым? |
зубі́шчы мн. зубі́шчах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Новых сяброў набывай, а старых не забывай.
Ну сартую я пластык усё жыццё. Што, дапамагло гэта клімату?
zubišča — беларуская лацінка
Слова зубішча (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубішча — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубленка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зубі́льны (8)
(7) ба́бішча ‹
› зубі́цца (7)
(8) ле́жбішча ‹
› зубі́ць (6)
(9) сто́йбішча ‹
› зубкава́ты (9)
(8) грыбішча ‹
› зубко́ўскі (9)
(9) се́льбішча ‹
› зу́бленка (8)
(9) мо́льбішча ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.