назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова ідыётка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ідыё́тка мн. ідыё́ткі |
Родны каго? чаго? |
ідыё́ткі мн. ідыё́так |
Давальны каму? чаму? |
ідыё́тцы мн. ідыё́ткам |
Вінавальны каго? што? |
ідыё́тку мн. ідыё́так |
Творны кім? чым? |
ідыё́ткай, ідыё́ткаю мн. ідыё́ткамі |
Месны у кім? у чым? |
ідыё́тцы мн. ідыё́тках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
мам, гэта не падлы, гэта патлы
idyjotka — беларуская лацінка
Слова ідыётка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ідыётка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ідыёцтва + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ідучы (5)
(6) гнё́тка ‹
› ідыё́ма (6)
(8) трапё́тка ‹
› ідыё́т (5)
(5) цё́тка ‹
› ідыё́цкі (7)
(9) кіпрыё́тка ‹
› ідыё́цкі (7)
(9) патрыё́тка ‹
› ідыё́цтва (8)
(12) кампатрыё́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.