інкарнацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова інкарнацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	інкарна́цыя мн. інкарна́цыі
Родны каго? чаго?	інкарна́цыі мн. інкарна́цый
Давальны каму? чаму?	інкарна́цыі мн. інкарна́цыям
Вінавальны каго? што?	інкарна́цыю мн. інкарна́цыі
Творны кім? чым?	інкарна́цыяй, інкарна́цыяю мн. інкарна́цыямі
Месны у кім? у чым?	інкарна́цыі мн. інкарна́цыях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Гадзіна раз са скуры лезе, а здраднік кожны дзень.

У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.

inkarnacyja — беларуская лацінка

Слова інкарнацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: