назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова карнацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
карна́цыя мн. карна́цыі |
Родны каго? чаго? |
карна́цыі мн. карна́цый, карна́цыяў |
Давальны каму? чаму? |
карна́цыі мн. карна́цыям |
Вінавальны каго? што? |
карна́цыю мн. карна́цыі |
Творны кім? чым? |
карна́цыяй, карна́цыяю мн. карна́цыямі |
Месны у кім? у чым? |
карна́цыі мн. карна́цыях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні дома, ні замужам — пра няпэўнае становішча каго-н.
Экаактывісты, якія пэцкаюць карціны, звяртаюць увагу на важную праблему: Зямлі пагражае глабальнае атупленне.
karnacyja — беларуская лацінка
Слова карнацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік карнацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове карначык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› карна́цік (8)
(11) аглюціна́цыя ‹
› карна́ціцца (10)
(15) парааглюціна́цыя ‹
› карна́ціць (9)
(14) гемаглюціна́цыя ‹
› карна́ць (7)
(10) інкарна́цыя ‹
› карна́чык (8)
(12) рэінкарна́цыя ‹
› карне́гія (8)
(10) гіберна́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.