ў
і
карна́ціць — дзеяслоў карна́ць — дзеяслоў
канцэпт

карнацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова карнацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
карна́цыя

мн.  карна́цыі
Родны
каго? чаго?
карна́цыі

мн.  карна́цый, карна́цыяў
Давальны
каму? чаму?
карна́цыі

мн.  карна́цыям
Вінавальны
каго? што?
карна́цыю

мн.  карна́цыі
Творны
кім? чым?
карна́цыяй, карна́цыяю

мн.  карна́цыямі
Месны
у кім? у чым?
карна́цыі

мн.  карна́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ні дома, ні замужам — пра няпэўнае становішча каго-н.


Экаактывісты, якія пэцкаюць карціны, звяртаюць увагу на важную праблему: Зямлі пагражае глабальнае атупленне.


karnacyja — беларуская лацінка

Слова карнацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік карнацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карначык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карна́цік (8)

(11) аглюціна́цыя

карна́ціцца (10)

(15) парааглюціна́цыя

карна́ціць (9)

(14) гемаглюціна́цыя

карна́ць (7)

(10) інкарна́цыя

карна́чык (8)

(12) рэінкарна́цыя

карне́гія (8)

(10) гіберна́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

няпросты час