Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

інкогніта,
  1. прыслоўе Скрыта, тайна, хаваючы сваё імя. Гэтым разам Мірэцкі прыйшоў на камбінат як бы інкогніта. ← Раман Сабаленка.
  2. нескланяльнае слова, ніякі род Знаходжанне пад выдуманым імем; захаванне свайго імя ў невядомасці. [Балуеў:] Да таго часу, пакуль эшалон не прыйдзе на станцыю Мінск, вам трэба захоўваць інкогніта і чакаць. ← Іван Мележ.
  3. нескланяльнае слова, мужчынскі род і ніякі род Асоба, якая скрывае сваё сапраўднае імя. І ўсё ж карцела даведацца загадзя пра тое інкогніта, пляменніцу. ← Мікола Гроднеў.
   [Ад лац. incognitus — непазнаны, невядомы.]

❌

інкогніта

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
нескланяльны

праскланяць слова інкогніта
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	інко́гніта мн. інко́гніта
Родны каго? чаго?	інко́гніта мн. інко́гніта
Давальны каму? чаму?	інко́гніта мн. інко́гніта
Вінавальны каго? што?	інко́гніта мн. інко́гніта
Творны кім? чым?	інко́гніта мн. інко́гніта
Месны у кім? у чым?	інко́гніта мн. інко́гніта
Клічная форма	— мн. —

Слова інкогніта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік інкогніта — у родным, давальным, творным і месным склоне

інкогніта

Навігатар

Мемчыкі