STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова інкрымінацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
інкрыміна́цыя мн. інкрыміна́цыі |
| Родны каго? чаго? |
інкрыміна́цыі мн. інкрыміна́цый |
| Давальны каму? чаму? |
інкрыміна́цыі мн. інкрыміна́цыям |
| Вінавальны каго? што? |
інкрыміна́цыю мн. інкрыміна́цыі |
| Творны кім? чым? |
інкрыміна́цыяй, інкрыміна́цыяю мн. інкрыміна́цыямі |
| Месны у кім? у чым? |
інкрыміна́цыі мн. інкрыміна́цыях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
любошчы — любоўныя стасункі
Калі і браць прыклад, то з Караткевіча.
Караткевіч:
Праз хвіліну я быў таксама нападпітку.
inkryminacyja — беларуская лацінка
Слова інкрымінацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік інкрымінацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове інкрэмент + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› інкрымінава́цца (14)
(10) тэрмінацыя ‹
› інкрымінава́ць (13)
(12) дэтэрміна́цыя ‹
› інкрымінава́ць (13)
(15) прэдэтэрмінацыя ‹
› інкрымінуемы (12)
(13) дыскрыміна́цыя ‹
› інкрымінуемы (12)
(11) кульміна́цыя ‹
› інкрэме́нт (9)
(10) ілюміна́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
(кажуць, што там тры літры максімум, што боршч парушае законы гравітацыі і што палец у гарачым супе)