назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова іскраўлоўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
іскраўло́ўнік мн. іскраўло́ўнікі |
Родны каго? чаго? |
іскраўло́ўніка мн. іскраўло́ўнікаў |
Давальны каму? чаму? |
іскраўло́ўніку мн. іскраўло́ўнікам |
Вінавальны каго? што? |
іскраўло́ўнік мн. іскраўло́ўнікі |
Творны кім? чым? |
іскраўло́ўнікам мн. іскраўло́ўнікамі |
Месны у кім? у чым? |
іскраўло́ўніку мн. іскраўло́ўніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Кожны па-свойму дурнее.
Мужык лячыўся ад заафіліі, але ўсе яго намаганні пайшлі кату пад хвост.
iskraŭloŭnik — беларуская лацінка
Слова іскраўлоўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік іскраўлоўнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове іскраўтварэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› іскрамё́тны (10)
(11) дымаўло́ўнік ‹
› іскраны́ (7)
(14) бензінаўло́ўнік ‹
› іскра́сты (8)
(15) газапараўло́ўнік ‹
› і́скраўскі (9)
(12) ветраўло́ўнік ‹
› іскраўтварэ́нне (14)
(14) паветраўло́ўнік ‹
› і́скрачка (8)
(12) шротаўло́ўнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
карціна «Ходзяць чуткі»
мастак: Нейрасетка