ў
і
калювія́льны — прыметнік калю́жына — назоўнік
канцэпт

калюга

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова калюга
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 калю́га

мн.  калю́гі
Родны
каго? чаго?		 калю́гі

мн.  калю́г
Давальны
каму? чаму?		 калю́зе

мн.  калю́гам
Вінавальны
каго? што?		 калю́гу

мн.  калю́гі
Творны
кім? чым?		 калю́гай, калю́гаю

мн.  калю́гамі
Месны
у кім? у чым?		 калю́зе

мн.  калю́гах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужая жонка мёдам мазана, а свая смалою.


— Вы таксама прыйшлі адпачынак прасіць?
— Так.
— Пярдак.

з кнігі «Майстэрства быць кіраўніком»

kaliuha — беларуская лацінка

Слова калюга (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік калюга — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове калюжына + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› кальчу́нскі (10)

(8) бандзю́га ‹

› калья́н (6)

(9) більдзюга ‹

› калювія́льны (11)

(9) бяльдзю́га ‹

› калю́жына (8)

(7) сталю́га ‹

› калюмны (7)

(5) глю́га ‹

› калю́р (5)

(7) падлю́га ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

набраў вагу - мы не аднолькавыя