ў
і
камандытны — прыметнік камані́шнік — назоўнік
канцэпт

камандытыст

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова камандытыст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 камандытыст

мн.  камандытысты
Родны
каго? чаго?		 камандытыста

мн.  камандытыстаў
Давальны
каму? чаму?		 камандытысту

мн.  камандытыстам
Вінавальны
каго? што?		 камандытыста

мн.  камандытыстаў
Творны
кім? чым?		 камандытыстам

мн.  камандытыстамі
Месны
у кім? у чым?		 камандытысце

мн.  камандытыстах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Здраду прымаюць, а здрадніка вешаюць.


Нават самы забабонны чалавек не адмовіцца ад трынаццатай зарплаты.


kamandytyst — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік камандытыст — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове каманішнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› кама́ндуючы (10)

(10) парашуты́ст ‹

› кама́ндуючы (10)

(6) аўты́ст ‹

› камандытны (10)

(8) шрыфты́ст ‹

› камані́шнік (10)

(7) альты́ст ‹

› кама́нч (6)

(9) акульты́ст ‹

› кама́р (5)

(7) піэты́ст ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нямыцька

бруднае, недагледжанае дзіця (знайдзіце друмылкі)