ў
і
камуналі́зм — назоўнік камуна́льна-бытавы́ — прыметнік
канцэпт

камуналка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова камуналка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
камуна́лка

мн.  камуна́лкі
Родны
каго? чаго?
камуна́лкі

мн.  камуна́лак
Давальны
каму? чаму?
камуна́лцы

мн.  камуна́лкам
Вінавальны
каго? што?
камуна́лку

мн.  камуна́лкі
Творны
кім? чым?
камуна́лкай, камуна́лкаю

мн.  камуна́лкамі
Месны
у кім? у чым?
камуна́лцы

мн.  камуна́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.


Стаю на кухні, гатую. Падыходзіць сын і кажа: «Тат, калі я буду працаваць, я буду табе і прадукты купляць, і камуналку аплачваць!» Я аж праслязіўся. Яму 29 гадоў.


kamunalka — беларуская лацінка

Слова камуналка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік камуналка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове камунальнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


каму́на (6)

(10) персана́лка

камунабальшаві́зм (16)

(10) маргіна́лка

камуналі́зм (10)

(10) арыгіна́лка

камуна́льна-бытавы́ (17)

(13) прафесіяна́лка

камуна́льна-жыллёвы (18)

(15) непрафесіяна́лка

камуна́льнік (11)

(5) па́лка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на калені