ў
і
канкурэ́нцыя — назоўнік ка́ннавы — прыметнік
канцэпт

канна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова канна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ка́нна

мн. 
Родны
каго? чаго?
ка́нны

мн. 
Давальны
каму? чаму?
ка́нне

мн. 
Вінавальны
каго? што?
ка́нну

мн. 
Творны
кім? чым?
ка́ннай, ка́ннаю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
ка́нне

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыч — маўклівы, пануры чалавек


Конкурсы на вяселлях былі б цікавейшыя і жвавейшыя, калі б пераможцы мелі права першай ночы.

І каб пераможца выбіраў: жонку, мужа ці абаіх адразу.

kanna — беларуская лацінка

Слова канна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік канна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове каннавыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канкурэнцы́йны (13)

(8) бязга́нна

канкурэнцы́йны (13)

(5) Жа́нна

канкурэ́нцыя (11)

(7) Сюза́нна

ка́ннавы (7)

(11) безадхла́нна

ка́ннавыя (8)

(13) беспратхла́нна

кано́зіцца (9)

(5) ма́нна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ветрагенератар