ў
і
акаві́та — назоўнік акадамава́ны — прыметнік
канцэпт

акавітка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова акавітка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
акаві́тка

мн.  акаві́ткі
Родны
каго? чаго?
акаві́ткі

мн.  акаві́так
Давальны
каму? чаму?
акаві́тцы

мн.  акаві́ткам
Вінавальны
каго? што?
акаві́тку

мн.  акаві́ткі
Творны
кім? чым?
акаві́ткай, акаві́ткаю

мн.  акаві́ткамі
Месны
у кім? у чым?
акаві́тцы

мн.  акаві́тках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лепей драўляная згода, чымся залатая сварка.
Святы спакою, лепей з табою.


Я жыву не адным днём, я жыву стагоддзямі.

(c) родная мова пра Дзень роднай мовы

akavitka — беларуская лацінка

Слова акавітка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік акавітка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове акадэмгарадок + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


акава́цца (8)

(11) малацьбі́тка

акава́ць (7)

(11) барацьбі́тка

акаві́та (7)

(5) ві́тка

акадамава́ны (11)

(10) маскаві́тка

акадамава́ны (11)

(10) працаві́тка

акадамава́ны (11)

(9) раскві́тка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цяміш