Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

канфедэратка¹, -і, ДМ -тцы; Родны склон мн. -так; жаночы род
  1. Польскі мужчынскі галаўны ўбор у выглядзе чатырохвугольнай шапкі без казырка, якую насілі некалі канфедэраты.
  2. Польская вайсковая шапка з чатырохвугольным верхам. [Гжэцкі] прыехаў у добрым мундзіры, перапаясаным накрыж рамянямі, з бліскучаю аздобаю на казырку канфедэраткі. ← Янка Скрыган.
   [Польск. konfederatka.]
канфедэратка², -і, ДМ -тцы; Родны склон мн. -так; жаночы род
  форма жаночага роду... да канфедэрат (у 2 знач.).

❌

канфедэратка

гэта

— удзельніца канфедэрацыі

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова канфедэратка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	канфедэра́тка мн. канфедэра́ткі
Родны каго? чаго?	канфедэра́ткі мн. канфедэра́так
Давальны каму? чаму?	канфедэра́тцы мн. канфедэра́ткам
Вінавальны каго? што?	канфедэра́тку мн. канфедэра́так
Творны кім? чым?	канфедэра́ткай, канфедэра́ткаю мн. канфедэра́ткамі
Месны у кім? у чым?	канфедэра́тцы мн. канфедэра́тках
Клічная форма	— мн. —

пішуцца разам, то-бок без прабелу:
збольшага, якраз, падчас

пісаць асобна:
на жаль

пісаць праз злучок:
то-бок

Слова канфедэратка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік канфедэратка — у родным, давальным, творным і месным склоне

канфедэратка

Навігатар

Мемчыкі