назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова канцоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
канцо́ўка мн. канцо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
канцо́ўкі мн. канцо́вак |
Давальны каму? чаму? |
канцо́ўцы мн. канцо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
канцо́ўку мн. канцо́ўкі |
Творны кім? чым? |
канцо́ўкай, канцо́ўкаю мн. канцо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
канцо́ўцы мн. канцо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як была я дзевачкаю, ка мне хадзілі з гарэлачкаю; а як стала маладзіцаю, не сталі хадзіць і з вадзіцаю.
Ганны ў Беларусі мяняюць транслітарацыю з Hanna на Anna, бо так жа правільна. Але потым на захадзе яны падпісваюцца як Hanna, бо гэта ж па-англійску.
kancoŭka — беларуская лацінка
Слова канцоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік канцоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове канцоўнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› канцовамарэнны (14)
(9) флейцо́ўка ‹
› канцо́вы (7)
(8) лямцо́ўка ‹
› канцо́на (7)
(11) марганцо́ўка ‹
› канцо́ўнасць (11)
(11) падтанцо́ўка ‹
› канцо́ўны (8)
(9) блінцо́ўка ‹
› канцтава́рны (11)
(10) спрынцо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.