ў
і
канцо́на — назоўнік канцо́ўнасць — назоўнік
канцэпт

канцоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова канцоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
канцо́ўка

мн.  канцо́ўкі
Родны
каго? чаго?
канцо́ўкі

мн.  канцо́вак
Давальны
каму? чаму?
канцо́ўцы

мн.  канцо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
канцо́ўку

мн.  канцо́ўкі
Творны
кім? чым?
канцо́ўкай, канцо́ўкаю

мн.  канцо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
канцо́ўцы

мн.  канцо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як была я дзевачкаю, ка мне хадзілі з гарэлачкаю; а як стала маладзіцаю, не сталі хадзіць і з вадзіцаю.


Ганны ў Беларусі мяняюць транслітарацыю з Hanna на Anna, бо так жа правільна. Але потым на захадзе яны падпісваюцца як Hanna, бо гэта ж па-англійску.


kancoŭka — беларуская лацінка

Слова канцоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік канцоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове канцоўнасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


канцовамарэнны (14)

(9) флейцо́ўка

канцо́вы (7)

(8) лямцо́ўка

канцо́на (7)

(11) марганцо́ўка

канцо́ўнасць (11)

(11) падтанцо́ўка

канцо́ўны (8)

(9) блінцо́ўка

канцтава́рны (11)

(10) спрынцо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

у цябе ўсё атрымаецца