Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

кап¹, выклічнік
Ужываецца для перадачы гуку, які ўтвараецца ад удару каплі вады, вадкасці аб якую-н. паверхню. Кап... кап... кап... Капяжу застылыя гукі У марознай аціхнуць цішы. ← Янка Сіпакоў. // у знач. выказнік Ужываецца ў значэнні дзеяслова ка́паць. А дожджык кап ды лап... Яму нічога, Што ўжо размокла, хлюпае дарога. ← Еўдакія Лось.
кап², -у, мужчынскі род
Наплыў, нараст на ствале дрэва, які ўтвараецца ў выніку мясцовага разрастання тканкі і скарыстоўваецца на дробныя такарныя і сталярныя вырабы.

❌

кап

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кап
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ка́п мн. ка́пы
Родны каго? чаго?	ка́пу мн. ка́паў
Давальны каму? чаму?	ка́пу мн. ка́пам
Вінавальны каго? што?	ка́п мн. ка́пы
Творны кім? чым?	ка́пам мн. ка́памі
Месны у кім? у чым?	ка́пе мн. ка́пах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца

Слова кап (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік кап — у родным, давальным, творным і месным склоне

кап

Навігатар

Мемчыкі