назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова карова
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
каро́ва мн. каро́вы |
Родны каго? чаго? |
каро́вы мн. каро́ў |
Давальны каму? чаму? |
каро́ве мн. каро́вам |
Вінавальны каго? што? |
каро́ву мн. каро́ў |
Творны кім? чым? |
каро́вай, каро́ваю мн. каро́вамі |
Месны у кім? у чым? |
каро́ве мн. каро́вах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бачыць карова, што на павеці салома.
пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымаць— Мой сусед напісаў кнігу «Як зарабляць грошы». Цяпер яму трэба грошы, каб яе апублікаваць.
— Хай прачытае кнігу.
karova — беларуская лацінка
Слова карова (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік карова — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове карозія + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› каро́бачны (9)
(13) беспрынцыпо́ва ‹
› каро́бка (7)
(7) здаро́ва ‹
› каро́бчаты (9)
(9) нездаро́ва ‹
› каро́він (7)
(9) Званаро́ва ‹
› каро́вячы (8)
(8) ганаро́ва ‹
› каро́зія (7)
(8) вечаро́ва ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.