ў
і
карэкто́ўны — прыметнік карэкту́рны — прыметнік
канцэпт

карэктура

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова карэктура
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
карэкту́ра

мн.  карэкту́ры
Родны
каго? чаго?
карэкту́ры

мн.  карэкту́р
Давальны
каму? чаму?
карэкту́ры

мн.  карэкту́рам
Вінавальны
каго? што?
карэкту́ру

мн.  карэкту́ры
Творны
кім? чым?
карэкту́рай, карэкту́раю

мн.  карэкту́рамі
Месны
у кім? у чым?
карэкту́ры

мн.  карэкту́рах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хвалілася рэдзька, што з мёдам смачная.
Хваліўся баравік шапкай, ды галавы пад ёй няма.


— У вас ёсць любімыя кнігі?
— Так. 1984.
— Ого, так многа!


karektura — беларуская лацінка

Слова карэктура (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік карэктура — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карэктыва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


карэ́ктнасць (11)

(14) інфраструкту́ра

карэ́ктны (8)

(14) дзяржструкту́ра

карэкто́ўны (10)

(9) стрыкту́ра

карэкту́рны (10)

(11) архітэкту́ра

карэкты́ва (9)

(7) халту́ра

карэктыро́ўка (12)

(8) аванту́ра


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

бачу беларускае - купляю