STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каўтун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
каўту́н мн. каўтуны́ |
| Родны каго? чаго? |
каўтуна́ мн. каўтуно́ў |
| Давальны каму? чаму? |
каўтуну́ мн. каўтуна́м |
| Вінавальны каго? што? |
каўту́н мн. каўтуны́ |
| Творны кім? чым? |
каўтуно́м мн. каўтуна́мі |
| Месны у кім? у чым? |
каўтуне́ мн. каўтуна́х |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
Запомні:
замаўляюць, каб член не стаяў, а піцу заказваюць.
kaŭtun — беларуская лацінка
Слова каўтун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каўтун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каўтунішнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› каўтнуцца (9)
(7) звясту́н ‹
› каўтну́ць (8)
(6) пясту́н ‹
› каўто́к (6)
(6) баўту́н ‹
› каўтунава́ты (11)
(8) шалахту́н ‹
› каўтуні́шнік (11)
(7) крахту́н ‹
› каўту́нны (8)
(7) шляхту́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
