назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каштан
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кашта́н мн. кашта́ны |
Родны каго? чаго? |
кашта́на мн. кашта́наў |
Давальны каму? чаму? |
кашта́ну мн. кашта́нам |
Вінавальны каго? што? |
кашта́н мн. кашта́ны |
Творны кім? чым? |
кашта́нам мн. кашта́намі |
Месны у кім? у чым? |
кашта́не мн. кашта́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хоць мяне воўкам называй, толькі штодзень барана дай.
Няхай бы чортам называлі, абы ў балота не гналі.
У космасе ніхто не пачуе твой крык.
У твітэры ніхто не прачытае твой твіт.
kaštan — беларуская лацінка
Слова каштан (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каштан — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каштанчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кашталя́н (8)
(6) Нафта́н ‹
› кашталя́нка (10)
(8) турухта́н ‹
› кашталянскі (11)
(6) башта́н ‹
› кашта́нава (9)
(6) брыта́н ‹
› кашта́нава-бу́ры (14)
(5) тыта́н ‹
› кашта́навы (9)
(5) тыта́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).