ў
і
кве́стар — назоўнік кве́т — назоўнік
канцэпт

квестура

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова квестура
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
квесту́ра

мн. 
Родны
каго? чаго?
квесту́ры

мн. 
Давальны
каму? чаму?
квесту́ры

мн. 
Вінавальны
каго? што?
квесту́ру

мн. 
Творны
кім? чым?
квесту́рай, квесту́раю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
квесту́ры

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Ціхім крокам далей зойдзеш.


— Упакоўку робім белага колеру і вялізнымі літарамі пішам MAROZIVA Ŭ VAFIEĹCY. Гэта і ёсць назва брэнда.
— Вы уволены.


kviestura — беларуская лацінка

Слова квестура (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік квестура — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове квет + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кверцэці́н (9)

(8) увертура

квершла́г (8)

(8) аперту́ра

кве́стар (7)

(13) контрапертура

кве́т (4)

(8) міксту́ра

кветава́ць (9)

(8) тэксту́ра

кветаво́д (8)

(9) эмерыту́ра


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

няўдача