назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апертура
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
аперту́ра мн. апертуры |
Родны каго? чаго? |
апертуры мн. апертур |
Давальны каму? чаму? |
апертуры мн. апертурам |
Вінавальны каго? што? |
апертуру мн. апертуры |
Творны кім? чым? |
апертурай, апертураю мн. апертурамі |
Месны у кім? у чым? |
апертуры мн. апертурах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хоць за казла, абы замуж пайшла.
не рабіце такВоўк застаўся б жывым, калі б не загаварыў у цёмным лесе з незнаёмай дзяўчынкай у чырвонай шапачцы.
apiertura — беларуская лацінка
Слова апертура (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апертура — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апертызацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аперко́т (7)
(14) фотаскульпту́ра ‹
› аперо́н (6)
(9) рэцэпту́ра ‹
› аперто́метр (10)
(8) увертура ‹
› аперту́рны (9)
(13) контрапертура ‹
› апертызацыя (11)
(8) квесту́ра ‹
› апе́рці (6)
(8) міксту́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.