назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова квоканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кво́канне мн. кво́канні |
Родны каго? чаго? |
кво́кання мн. кво́канняў |
Давальны каму? чаму? |
кво́канню мн. кво́канням |
Вінавальны каго? што? |
кво́канне мн. кво́канні |
Творны кім? чым? |
кво́каннем мн. кво́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
кво́канні мн. кво́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Адзін дуб у полі — гэта не лес.
— Вы добра парашуты складваеце?
— Яшчэ ніхто не скардзіўся.
kvokannie — беларуская лацінка
Слова квоканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік квоканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кволасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› квіту́чы (7)
(9) брэ́нканне ‹
› квіту́чы (7)
(6) о́канне ‹
› кво́к (4)
(10) падво́канне ‹
› кво́каць (7)
(7) го́канне ‹
› кво́ла (5)
(9) гаго́канне ‹
› кво́ла-кро́хкі (12)
(8) гло́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Любоўны трохвугольнік.