ў
і
кво́к — назоўнік кво́каць — дзеяслоў
канцэпт

квоканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова квоканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кво́канне

мн.  кво́канні
Родны
каго? чаго?
кво́кання

мн.  кво́канняў
Давальны
каму? чаму?
кво́канню

мн.  кво́канням
Вінавальны
каго? што?
кво́канне

мн.  кво́канні
Творны
кім? чым?
кво́каннем

мн.  кво́каннямі
Месны
у кім? у чым?
кво́канні

мн.  кво́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Адзін дуб у полі — гэта не лес.


— Вы добра парашуты складваеце?
— Яшчэ ніхто не скардзіўся.


kvokannie — беларуская лацінка

Слова квоканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік квоканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кволасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


квіту́чы (7)

(9) брэ́нканне

квіту́чы (7)

(6) о́канне

кво́к (4)

(10) падво́канне

кво́каць (7)

(7) го́канне

кво́ла (5)

(9) гаго́канне

кво́ла-кро́хкі (12)

(8) гло́канне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

любоўны трохвугольнік

Любоўны трохвугольнік.