ў
і
кі́лік — назоўнік кілікі́йскі — прыметнік
канцэпт

кіліканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кіліканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
кілі́канне

мн.  кілі́канні
Родны
каго? чаго?
кілі́кання

мн.  кілі́канняў
Давальны
каму? чаму?
кілі́канню

мн.  кілі́канням
Вінавальны
каго? што?
кілі́канне

мн.  кілі́канні
Творны
кім? чым?
кілі́каннем

мн.  кілі́каннямі
Месны
у кім? у чым?
кілі́канні

мн.  кілі́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.


Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.


kilikannie — беларуская лацінка

Слова кіліканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кіліканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кілім + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кілза́цца (8)

(11) кульгі́канне

кілза́ць (7)

(9) базі́канне

кі́лік (5)

(8) дзіка́нне

кілікі́йскі (10)

(9) пілі́канне

кілі́м (5)

(9) цілі́канне

кілі́мавы (8)

(8) клі́канне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

C2