назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кіліканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кілі́канне мн. кілі́канні |
Родны каго? чаго? |
кілі́кання мн. кілі́канняў |
Давальны каму? чаму? |
кілі́канню мн. кілі́канням |
Вінавальны каго? што? |
кілі́канне мн. кілі́канні |
Творны кім? чым? |
кілі́каннем мн. кілі́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
кілі́канні мн. кілі́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто чужога не шануе, свайго мець не будзе.
Пяць стадый прыняцця ў беларусаў:
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
А можа так і трэба.
kilikannie — беларуская лацінка
Слова кіліканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кіліканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кілім + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кілза́цца (8)
(11) кульгі́канне ‹
› кілза́ць (7)
(9) базі́канне ‹
› кі́лік (5)
(8) дзіка́нне ‹
› кілікі́йскі (10)
(9) пілі́канне ‹
› кілі́м (5)
(9) цілі́канне ‹
› кілі́мавы (8)
(8) клі́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.