ў
і
кіро́ўшчык — назоўнік кірпава́ты — прыметнік
канцэпт

кірпа

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова кірпа
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 кі́рпа

мн.  кі́рпы
Родны
каго? чаго?		 кі́рпы

мн.  кі́рп, кі́рпаў
Давальны
каму? чаму?		 кі́рпе

мн.  кі́рпам
Вінавальны
каго? што?		 кі́рпу

мн.  кі́рпы
Творны
кім? чым?		 кі́рпай, кі́рпаю

мн.  кі́рпамі
Месны
у кім? у чым?		 кі́рпе

мн.  кі́рпах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

хоць вады напіся — пра вельмі прыгожы твар


Калі яна сказала «ты найлепшы», значыць недзе было спаборніцтва.


kirpa — беларуская лацінка

Слова кірпа (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кірпа — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кірпаносасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› кіро́ўца (7)

(4) шо́па ‹

› кіро́ўчы (7)

(5) тарпа́ ‹

› кіро́ўшчык (9)

(5) не́рпа ‹

› кірпава́ты (9)

(5) во́спа ‹

› кірпано́сасць (12)

(5) вы́спа ‹

› кірпано́сенькі (13)

(8) паўвы́спа ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пераклад