STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кіроўца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
кіро́ўца мн. кіро́ўцы |
| Родны каго? чаго? |
кіро́ўцы мн. кіро́ўцаў |
| Давальны каму? чаму? |
кіро́ўцу мн. кіро́ўцам |
| Вінавальны каго? што? |
кіро́ўцу мн. кіро́ўцаў |
| Творны кім? чым? |
кіро́ўцам мн. кіро́ўцамі |
| Месны у кім? у чым? |
кіро́ўцу мн. кіро́ўцах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мара́ — прывід, здань, насланнё
Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)— Слухай, давай заўтра сустрэнемся, вып'ем вінца, пабалакаем…
— Ты ляснуўся? Давай сёння!
kiroŭca — беларуская лацінка
Слова кіроўца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кіроўца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кіроўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кіро́ўна (7)
(10) суразмо́ўца ‹
› кіро́ўнасць (10)
(10) выступо́ўца ‹
› кіро́ўны (7)
(7) даро́ўца ‹
› кіро́ўчы (7)
(6) дрэ́ўца ‹
› кіро́ўшчык (9)
(9) падаба́цца ‹
› кі́рпа (5)
(10) спадаба́цца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
