ў
і
суразмо́ўніца — назоўнік суразмяра́ць — дзеяслоў
канцэпт

суразмоўца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова суразмоўца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
суразмо́ўца

мн.  суразмо́ўцы
Родны
каго? чаго?
суразмо́ўцы

мн.  суразмо́ўцаў
Давальны
каму? чаму?
суразмо́ўцу

мн.  суразмо́ўцам
Вінавальны
каго? што?
суразмо́ўцу

мн.  суразмо́ўцаў
Творны
кім? чым?
суразмо́ўцам

мн.  суразмо́ўцамі
Месны
у кім? у чым?
суразмо́ўцы

мн.  суразмо́ўцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абяцаная шапка вушэй не грэе.


Яны такія кажуць дакажы, што ты не робат, пакажы святлафор, каб нейрасетка навучылася іх распазнаваць і каб АДАБРАЛА Ў МЯНЕ ПРАЦУ ПРАЗ ПЯЦЬ ГАДОЎ САМА СВАЕ АБДРЫСТАНЫЯ СВЯТЛАФОРЫ ШУКАЙ


surazmoŭca — беларуская лацінка

Слова суразмоўца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік суразмоўца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сураўё + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


суразмо́ўе (9)

(7) замо́ўца

суразмо́ўнік (11)

(7) замо́ўца

суразмо́ўніца (12)

(8) прамо́ўца

суразмяра́ць (11)

(10) выступо́ўца

сураўё́ (6)

(7) даро́ўца

сурвэ́та (7)

(7) кіро́ўца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

арэнда