назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кіска
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кі́ска мн. кі́скі |
Родны каго? чаго? |
кі́скі мн. кі́сак |
Давальны каму? чаму? |
кі́сцы мн. кі́скам |
Вінавальны каго? што? |
кі́ску мн. кі́сак |
Творны кім? чым? |
кі́скай, кі́скаю мн. кі́скамі |
Месны у кім? у чым? |
кі́сцы мн. кі́сках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Абяцанкамі цыган каня карміў, дык ён здох.
Каменны век скончыўся не таму, што скончылася каменне.
Нафтавы век скончыцца не таму, што скончыцца нафта.
kiska — беларуская лацінка
Слова кіска (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кіска — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кіславальнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кісе́т (5)
(5) лё́ска ‹
› кісе́тны (7)
(5) цё́ска ‹
› кісе́цік (7)
(8) сям'і́ска ‹
› кі́сла (5)
(5) лі́ска ‹
› кі́сла-капры́зны (14)
(8) адалі́ска ‹
› кі́сла-сало́дкі (13)
(6) плі́ска ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.