STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова клённік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
клё́ннік мн. клё́ннікі |
| Родны каго? чаго? |
клё́нніку мн. клё́ннікаў |
| Давальны каму? чаму? |
клё́нніку мн. клё́ннікам |
| Вінавальны каго? што? |
клё́ннік мн. клё́ннікі |
| Творны кім? чым? |
клё́ннікам мн. клё́ннікамі |
| Месны у кім? у чым? |
клё́нніку мн. клё́нніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
джгаць
1. Калоць, раніць джалам (пра насякомых); кусаць (пра змей). // Апякаць (пра крапіву, мароз).
2. Хутка ісці, бегчы; імчацца.
Чалавек жыве, пакуль ён чагосьці хоча.
klionnik — беларуская лацінка
Слова клённік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік клённік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кленчанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› клё́н (4)
(12) відэадзё́ннік ‹
› клё́н (4)
(10) штодзё́ннік ‹
› клё́нік (6)
(10) абыдзё́ннік ‹
› клё́п (4)
(10) верацё́ннік ‹
› клё́пачнік (9)
(14) інфармацыё́ннік ‹
› клё́пачны (8)
(8) рабі́ннік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
