STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

князь, -я; мн. князі, -ёў; мужчынскі род
  1. Правадыр войска і правіцель вобласці ў феадальнай Русі. Маскоўскі князь. Полацкі князь.
  2. Тытул, які перадаваўся ў спадчыну патомкам такіх людзей або прысвойваўся ўказам цара як ўзнагарода. // Асоба, якая мела гэты тытул.
  •••
  Вялікі князь — а) старшы з удзельных князёў у Старажытнай Русі; б) тытул сына, брата або ўнука рускіх цароў; асоба, якая мела гэты тытул.

❌

канцэпт

князь

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова князь
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	кня́зь мн. князі́
Родны каго? чаго?	кня́зя мн. князёў
Давальны каму? чаму?	кня́зю мн. князя́м
Вінавальны каго? што?	кня́зя мн. князёў
Творны кім? чым?	кня́зем мн. князя́мі
Месны у кім? у чым?	кня́зю мн. князя́х
Клічная форма	— мн. —