Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

крэмень, -ю, мужчынскі род
1. Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасць крэменязёму, які раней выкарыстоўвалі для высякання агню (цяпер скарыстоўваецца ў керамічнай і шкляной прамысловасці). Высякаць агонь з крэменю. ▪ Пахадзіўшы ля камення, адшукаў ён моцны крэмень і нарэзаў ім узоры, а яны — зіхцяць, як зоры. ← Уладзімір Дубоўка.
2. пераноснае значэнне Пра чалавека з цвёрдым, стойкім характарам. — Вы ў гэтага хлапчука ні аб чым не пытайцеся. Не скажа. Гэта не хлопец, а крэмень. ← Міхась Лынькоў.

❌

крэмень

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова крэмень
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	крэ́мень мн. крэ́мені
Родны каго? чаго?	крэ́меню мн. крэ́меняў
Давальны каму? чаму?	крэ́меню мн. крэ́меням
Вінавальны каго? што?	крэ́мень мн. крэ́мені
Творны кім? чым?	крэ́менем мн. крэ́менямі
Месны у кім? у чым?	крэ́мені мн. крэ́менях
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

Ад ляноты чакай бядоты.
Праца гадуе, а гультайства марнуе.
Дзе шчырая праца, там густа, а дзе лянота — пуста.

Слова крэмень (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік крэмень — у родным, давальным, творным і месным склоне

крэмень

Навігатар

Мемчыкі