ў
і
аку́рвальнік — назоўнік аку́рвацца — дзеяслоў
канцэпт

акурванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова акурванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
аку́рванне

мн.  аку́рванні
Родны
каго? чаго?
аку́рвання

мн.  аку́рванняў
Давальны
каму? чаму?
аку́рванню

мн.  аку́рванням
Вінавальны
каго? што?
аку́рванне

мн.  аку́рванні
Творны
кім? чым?
аку́рваннем

мн.  аку́рваннямі
Месны
у кім? у чым?
аку́рванні

мн.  аку́рваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каліва — пра самую малую колькасць чаго-н.; трошкі, крыху
ні каліва — ніколькі, ані
адны слёзы — а) бяда, гора; б) вельмі мала


мне ў адной краме сказалі:
«гэтыя красоўкі не арыгіналы, гэта ЛЮКС-КОПІЯ»


akurvannie — беларуская лацінка

Слова акурванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік акурванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове акустаоптыка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


акураты́стка (11)

(11) падду́рванне

аку́раць (7)

(11) разду́рванне

аку́рвальнік (11)

(10) выду́рванне

аку́рвацца (9)

(13) газааку́рванне

аку́рваць (8)

(10) даку́рванне

акуро́дыміцца (12)

(10) заку́рванне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вазьмі смартфон