назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова кумычка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
кумы́чка мн. кумы́чкі |
Родны каго? чаго? |
кумы́чкі мн. кумы́чак |
Давальны каму? чаму? |
кумы́чцы мн. кумы́чкам |
Вінавальны каго? што? |
кумы́чку мн. кумы́чак |
Творны кім? чым? |
кумы́чкай, кумы́чкаю мн. кумы́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
кумы́чцы мн. кумы́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Памаленьку, бо спінку зломіш.
— Паехалі да мяне, кіно паглядзім.
— Добрая ідэя. У мяне якраз даўно кіно не было.
kumyčka — беларуская лацінка
Слова кумычка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кумычка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове кумяльган + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кумысатэрапі́я (13)
(6) змы́чка ‹
› кумы́сны (7)
(8) размы́чка ‹
› кумы́цкі (7)
(8) калмы́чка ‹
› кумэ́днічаць (11)
(5) нычка ‹
› кумяльга́н (9)
(7) гары́чка ‹
› ку́н (3)
(10) гістары́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.