назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова кун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ку́н мн. ку́ны |
Родны каго? чаго? |
ку́ну мн. ку́наў |
Давальны каму? чаму? |
ку́ну мн. ку́нам |
Вінавальны каго? што? |
ку́н мн. ку́ны |
Творны кім? чым? |
ку́нам мн. ку́намі |
Месны у кім? у чым? |
ку́не мн. ку́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Добраму ўсюды добра (а кепскаму кепска).
Як кажа ў такіх выпадках мой псіхолаг:
Ды пайшлі яны ў сраку ўсе. Выблядкі клятыя.
kun — беларуская лацінка
Слова кун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік кун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове куна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› кумы́чка (7)
(6) паўзу́н ‹
› кумэ́днічаць (11)
(6) паўзу́н ‹
› кумяльга́н (9)
(6) грызу́н ‹
› ку́на (4)
(6) скаку́н ‹
› ку́на (4)
(6) плаку́н ‹
› куна́да (6)
(6) дзіку́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.