ў
і
кумяльга́н — назоўнік ку́на — назоўнік
канцэпт

кун

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова кун
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ку́н

мн.  ку́ны
Родны
каго? чаго?
ку́ну

мн.  ку́наў
Давальны
каму? чаму?
ку́ну

мн.  ку́нам
Вінавальны
каго? што?
ку́н

мн.  ку́ны
Творны
кім? чым?
ку́нам

мн.  ку́намі
Месны
у кім? у чым?
ку́не

мн.  ку́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Добраму ўсюды добра (а кепскаму кепска).


Як кажа ў такіх выпадках мой псіхолаг:
Ды пайшлі яны ў сраку ўсе. Выблядкі клятыя.


kun — беларуская лацінка

Слова кун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік кун — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове куна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


кумы́чка (7)

(6) паўзу́н

кумэ́днічаць (11)

(6) паўзу́н

кумяльга́н (9)

(6) грызу́н

ку́на (4)

(6) скаку́н

ку́на (4)

(6) плаку́н

куна́да (6)

(6) дзіку́н


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэрмінатар