назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова скакун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
скаку́н мн. скакуны́ |
Родны каго? чаго? |
скакуна́ мн. скакуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
скакуну́ мн. скакуна́м |
Вінавальны каго? што? |
скакуна́ мн. скакуно́ў |
Творны кім? чым? |
скакуно́м мн. скакуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
скакуне́ мн. скакуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
зяпло — крыкун, сварлівы чалавек
гаворкі Віцебшчыны— Віншуем! Вас прынялі ў таемны ордэн вялікіх ныцікаў.
— Але я не хачу!
— Неблагі пачатак!
skakun — беларуская лацінка
Слова скакун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік скакун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скакунец + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› скаклі́вы (8)
(6) паўзу́н ‹
› скаксава́ны (10)
(6) грызу́н ‹
› скаку́ля (7)
(3) ку́н ‹
› скакуне́ц (8)
(6) плаку́н ‹
› скакуно́к (8)
(6) дзіку́н ‹
› скаку́нчык (9)
(11) напаўдзіку́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.