назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова плакун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
плаку́н мн. — |
Родны каго? чаго? |
плакуну́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
плакуну́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
плаку́н мн. — |
Творны кім? чым? |
плакуно́м мн. — |
Месны у кім? у чым? |
плакуне́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Як хочаш мяне лай, адно цераз плот не перакідай.
— Дарагая, мо 0.5 піва?
— Не!
— Але ты ж любіш піва!
— Люблю, але я так мала не буду.
plakun — беларуская лацінка
Слова плакун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік плакун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове плакун-трава + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› плаксі́вы (8)
(6) грызу́н ‹
› плаксу́н (7)
(3) ку́н ‹
› плаксу́ха (8)
(6) скаку́н ‹
› плаку́н-трава́ (12)
(6) дзіку́н ‹
› плаку́ча (7)
(11) напаўдзіку́н ‹
› плаку́чы (7)
(6) кліку́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.