STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

куш, -а, мужчынскі род
  размоўнае слова
  1. Стаўка ў картачнай гульні.
  2. Вялікая сума грошай. Круцкі разлічваў доўга жыць, зарабіць на важнай аперацыі вялікі куш, праславіцца ў «вольным свеце». ← Мікола Гамолка.
   [Ад фр. couche — стаўка ў гульні.]

❌

канцэпт

куш

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова куш
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ку́ш мн. ку́шы
Родны каго? чаго?	ку́ша мн. ку́шаў
Давальны каму? чаму?	ку́шу мн. ку́шам
Вінавальны каго? што?	ку́ш мн. ку́шы
Творны кім? чым?	ку́шам мн. ку́шамі
Месны у кім? у чым?	ку́шы мн. ку́шах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

у сямі нянек дзіця мурзатае (дзе нянек многа, там дзіця мурзатае)

≅ too many cooks spoil the broth (the soup — US)

Ідыёт — грамадзянін поліса, які не ўдзельнічае ў грамадскім жыцці і не цікавіцца палітыкай.

(з гісторыі Старажытнай Грэцыі)

kuš — беларуская лацінка

Слова куш (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік куш — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове кушнер + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› кучо́мачны (9)

(7) нацягу́ш ‹

› кучо́міцца (9)

(3) ду́ш ‹

› кучо́мка (7)

(3) ду́ш ‹

ку́ш (3)

› ку́шаць (6)

(7) сараку́ш ‹

› кушля́нскі (9)

(6) кліку́ш ‹

› кушне́р (6)

(5) а́ркуш ‹

Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё файна